Poczta niesiona serią zwycięstw podtrzymała dobrą passę! Chociaż po pierwszym secie trudno było uwierzyć, że faworyt tego meczu tak łatwo oddał 25 punktów, zdobywając jedynie 17! Z boku wyglądało to dużo gorzej. Gospodarzom nie kleiło się dosłownie nic! Nie pomogły zmiany, ani ostre słowa. Po prostu oddali tego seta. A może nie oddali? Może to goście ich do tego zmusili?

Świetnie zagrał Soho, który gubił blok, a jeśli już był podwójny, to Przemek Malujdy radził sobie z nim, a Marek Talarek jak profesor obijał go jak chciał. Gdzie on się tego nauczył? Na drugi set Poczta wyszła już z zupełnie innym nastawieniem. W końcu celują w miejsce medalowe, a każda strata, nawet punktu, oddala ich od upragnionego celu. Występująca bez Marka Sochackiego Poczta rozpoczęła, wreszcie, może inaczej, podjęła walkę z Navikonem. Jak się później okazało, skutecznie. Rozpędzony Navikon zdołał ugrać w drugim secie 22 punkty, w trzecim 23, prezentując przy tym pokaz gry w obronie (szczególnie duże brava dla libero). Świetnie grał Soho i kolega na środku (jakiś nowy nabytek!), który raz "pacnął" z zagrywki 100 kilka na godzinę! Poczta to jednak znana firma. Nie pozwoliła sobie wydrzeć zwycięstwa! Poddenerwowani goście w czwartym secie stanowili tło dla rozpędzonych "listonoszy" i przegrali do 18. Widziałem wiele meczy z udziałem drużyny Navikonu, wcześniej Greenu, tego nowego Greenu. Ten był ich jednym z lepszych. Nie chodzi mi tutaj o poziom, bo grają mniej więcej na równym, swoim poziomie. Chodzi mi o zaangażowanie. Dzisiaj było widać, że są zdeterminowani, że wierzą w zwycięstwo. Niespodzianka była blisko. Tiebreak im się należał. Nie teraz, to może w następnej kolejce? Kto wie...