Przez ostatni tydzień odliczaliśmy dni do siatkarskiego święta w Szczecinie. W mieście, gdzie siatkówka na wysokim poziomie występuje tak często jak woda na pustyni, znaleźli się prawdziwi zapaleńcy, którzy na przekór realiom, podjęli się wyzwana stworzenia show i trzeba przyznać, że to im się udało.

Przez ostatni tydzień odliczaliśmy dni do siatkarskiego święta w Szczecinie. W mieście, gdzie siatkówka na wysokim poziomie występuje tak często jak woda na pustyni, znaleźli się prawdziwi zapaleńcy, którzy na przekór realiom, podjęli się wyzwana stworzenia show i trzeba przyznać, że to im się udało.

Hala wypełniła się po brzegi już na godzinę przed rozpoczęciem spotkania, a publiczność żywiołowo reagowała po każdym efektownym gwoździu na rozgrzewce. Każdy przejaw radości na trybunach utwierdzał w przekonaniu, jak bardzo miasto i okolice są spragnione tego typu rozrywek.

Przed meczem jak i w trakcie miało miejsce losowanie nagród. Szczęśliwie wylosowany numerek upoważniał do odebrania takich nagród jak koszulki, bilety do kina czy też wizyty u fryzjera. Męska część widowni szczególnie cieszyła się z tego ostatniego ;)

Pierwsze słowa skierowane w kierunku publiczności "Witam publiczność w naszej za małej hali", władze miasta powinny wywiesić sobie nad łóżkiem i w pełnym pracy gabinecie.

Następnie miało miejsce przedstawienie głównych bohaterów, tym razem nie mam na myśli siatkarzy lecz podopiecznych Zachodniopomorskiego Hospicjum. Padło kilka słów na temat chorób z którymi muszą się zmagać dzielne dzieciaki, a publiczność słuchała tego z uwagą.

Jeszcze przed prezentacją zawodników, z okazji kolejnych 18 urodzin, Roman Czaja usłyszał 100 lat.

Składy wyjściowe wyglądały następująco:

Gwiazdy: Szymański, Michalczyk, Nowak, Woicki, Szczerbaniuk, Czerlonek

Szczecin: Gierczyński, Rybak, Peciakowski, Markiewicz, Paśnik, Grzesiowski

Początek spotkania nie był udany, Paweł Woicki zaserwował w siatkę. Gra była wyrównana do stanu 4-4, potem zawodnicy Gwiazd uzyskali trzypunktową przewagę, której nie oddali do końca tego seta. W pewnym momencie było już nawet 19-11 ale dwukrotnie Jakub Markiewicz złapał rywala (choć ciężko powiedzieć, że w tym meczu ktoś był rywalem) na pojedynczym bloku i strata została zmniejszona. Seta zakończył udanym atakiem z 2 lini Leszek Czerlonek.

Początek drugiego seta był bardziej wyrównany. Na parkiecie panowała bezstresowa atmosfera i szkoda tylko, że sędziowie tak często przeszkadzali siatkarzom gwiżdżąc niewinne błędy, bo akcje mogły być wtedy dłuższe i ciekawsze. Na boisku wzrokiem prowokował Czerlonek, który po udanych atakach zachowywał się tak, jakby przed chwilą znokautował boksera. Oczywiście wszystko miało charakter żartobliwy. Zawodnicy co jakiś czas pograżali sobie palcami by następnie przybić przysłowiową pionę. Przy stanie 18-12 dla Gwiazd, na boisku pojawił się jubilat Roman Czaja, który otrzymał gromkie brawa od publiczności. Przy stanie 24-20, Gwiazdy były już chyba myślami przy kolejnym secie, kiedy to niespodziewanie Szczecin odrobił straty i zrobiło się 24-24. Gra toczyła się na przewagi, trenerzy tego spotkania niczym szachiści dokonywali roszad w składach, ale ostatecznie po raz kolejny Szczecin okazał gościnność. Szczerbaniuk ze środka zdobył 28 punkt dla swojego zespołu i w meczu mieliśmy już 2-0 dla Gwiazd.

Trzeci set szczecinianie rozpoczęli z większyn animuszem. Zawodnicy mieli świadomość, że przegrać do zera, przed doskonale bawiącą się publiczność po prostu nie wypada. Kibice tak naprawdę nie interesowali się wynikiem. Skupiali się na podziwianiu akcji i robieniu fali, która wyglądała bardzo widowiskowo. Ten set padł łupem gospodarzy, co zwiastowało walkę w kolejnej odsłonie. Przez cały czas, zawodnikom towarzyszyła muzyka puszczana przez znanego nam Roberta Michniewicza i Grzegorza Małeckiego i był to kolejny akcent zaangażowania w imprezę ludzi z rodzimego SALPS-u. Publiczność chętnie współpracowała, klaszcząc i podśpiewując.

Przed rozpoczęciem czwartego seta zastanawiałem się, czy Gwiazdy aby nie podłożą się przeciwnikowi by mecz zakończyć remisem. Nic bardziej mylnego, zabawa zabawą ale każdy siatkarz ma zakodowaną w sobie chęć zwycięstwa. Martwiła duża ilość zepsutych zagrywek po stronie Szczecinian. Gra nie była bezbłędna, ale można to przecież wybaczyć, bo zawodnicy są po ciężkim sezonie. Najważniejsze, że wszystkie niedociągnięcia nadrabiali uśmiechem konstruowaniem ciekawych akcji takich jak szósta strefa czy przesuniętą krótką. W tym secie brylował Robert Szczerbaniuk, który nie dość że bardzo dobrze radził sobie na przyjęciu, to jeszcze dwukrotnie skutecznie zaatakował z drugiej lini, dlatego gra nominalnego... środkowego mogła się podobać. Tego seta wygrały Gwiazdy 25-19 i ostatecznie w całym spotkaniu 3-1. Jednak sami siatkarze powtarzali, że wynik był sprawą drugorzędną.

Tuż po zakończeniu spotkania, na parkiet wbiegli fani, którzy polowali na autografy i zdjęcia. Siatkarze wykazywali się cierpliwością nikomu nie odmawiając. Niektórzy byli nawet ucieszeni takim zainteresowaniem wokół własnej osoby. Mnie osobiście urzekł moment, kiedy w pewnej chwili do Grzegorza Szymańskiego podszedł chłopiec by poodbijać z nim piłkę. Była to niewątpliwie gratka dla małego kibica.

Reasumując, impreza z pewnością udana. Fantastycznie było ujrzeć takich zawodników jak Gierczyński czy Rybak ponownie w zespole Szczecina. Miejmy nadzieję, że nie był to ostatni raz i za rok wszyscy wrócimy do naszej za małej hali.

Składy:

Gwiazdy:

1. Nowak
2. Wójcicki
3. Czaja (c)
7. Woicki
8. Szymański
9. Michalczyk
10. Szczerbaniuk
11. Czerlonek
12. Chudik
14. Prus
T: Wspaniały

Szczecin:

1. Michor
2. Gierczyński
3. Rybak
4. Jurkiewicz
5. Malujdy
6. Zabłocki
7. Paniączyk
8. Peciakowski
10. Markiewicz
11. Paśnik
12. Grzesiowski
T: Taczała, Winiarczyk

- - -
Marcin Dworzyński
mmstargard.pl