Tym razem do Stargardu zawitał wicelider IV ligi, drużyna No to w plecy. Obie drużyny były dla siebie zagadką. Zawodnicy Piątki wiedzieli jednak, że jeżeli ktoś wygrywa wszystkie mecze jakie dotychczas grał to musi być to drużynach co najmniej dobra. Zresztą to spotkanie zostało otagowane mianem szlagieru. Jak się później okazało słusznie.

Spotkanie odbyło się z ponad półgodzinnym opóźnieniem spowodowanym meczem Medisu Piątki z STR Team. Mecz kończył się tie-breakiem. Medis niestety przegrał. A wracając do meczu Piątka – No to w plecy. Na pierwszy rzut oka było widać, że goście ze Szczecina są silniejsi fizycznie od gospodarzy. Już podczas rozgrzewki było widać, że No to w plecy nie przyjechało do Stargardu po to by przegrać. Już podczas rozgrzewki było widać i ich szeregach spore zaangażowanie.

Jednak mecz lepiej rozpoczęli gospodarze. Dwie skuteczne kontry i as serwisowy rozgrywającego Piątki i gospodarze prowadzą już 3:0. Jednak goście szybko odrobili straty. Przez większość pierwszego seta oglądaliśmy walkę punkt za punkt. Po stronie Piątki bardzo dobrze spisywał się ten, który w ostatnim czasie zawodził a mianowicie Tomasz Adamczyk Jr. Motorem napędowym No to w plecy był zawodnik z nr 11. Dzięki serii dobrych zagrywek tego pierwszego, Piątka odskoczyła na 5pkt. i miała już piłkę setową. I to nie jedną. Jednak coś w grze się zacięło. Goście za to zagrali świetnie na kontrach i w bloku i po fantastyczne końcówce to oni cieszyli się ze zwycięstwa. 27:29 dla gości.
W drugiej partii na parkiecie istniała tylko jedna drużyna: LUKS Piątka Stargard. Bardzo duży wpływ na to miała zmiana dokonana przez trenera Arkadiusza Rozwoda. Adama Ozgę zastąpił Dawid Kasiak. I to Dawid był jednym z głównych bohaterów tego seta. Pewnie każdy z tego seta zapamiętał jedną rzecz a właściwie akcję. Piątka w pewnym momencie osiągnęła taką przewagę, że zaczęła grac na kompletnym luzie. Ten luz pozwolił na granie akcji, których nikt nie zagra przy wyniku na styku. I tak Bartosz Dominiak otrzymał piłkę na środek rzuconą z czwartego metra. Został zablokowany. Ale to nie był koniec. Będąc w powietrzu Bartek powtórzył atak tylko że.. głową. Ta „dobitka” była skuteczna. Oczywiście więcej w tym przypadku ale takie akcję nadają siatkówce dodatkowego uroku. W tym secie No to w plecy poniosło dotkliwą klęskę 25:15.

W trzecim secie Piątka wciąż grała bardzo dobrze. Jednak ich rywale szybko podnieśli się po dotkliwej porażce. Zaczęli grac bardzo dobrze. Ponownie znakomicie grał zawodnik z nr 11. Jego różnorodność ataków sprawiała, że było go bardzo ciężko zablokować oraz wyciągnąć w polu. Przykład z niego wzięli inni gracze No to w plecy. Zaczęli także grac bezkompromisowo. Tak więc w trzecim secie spotkanie nabrało jeszcze więcej rumieńców. Obie drużyny popełniały bardzo mało bledów własnych. Cudów na siatce dokonywał Tomasz Adamczyk Jr. W końcu grał tak, jak oczekują od niego koledzy z drużyny i trener. Obie drużyny przeplatały efektowne ataki z efektownymi czapami. Nie brakowało efektownych obron. Właśnie jedna taka obrona zdecydowała o losach tego seta. Piłka była po stronie No to w plecy. Jedne z zawodników kiwnął w wolne pole. Wydawało się, że punkt powędruje na konto gości jednak w ostatniej chwili pod piłkę swoją dłoń podłożył Maciej Kamrat, który chwilę wcześniej zmienił Dawida Kasiaka. Maciek był ustawiony na ok. 7 metrze a piłka została kiwnięta na około drugi metr. Szansa na kontrę dostała Piątka i ją wykorzystała. Ta akcja bez wątpienia zdecydowała o tym, że gospodarze wygrali 25:22.

Czwarta partia początkowo bardzo wyrównana. Jednak z biegiem czasu Piątka wypracowała sobie dość dużą przewagę. W tym secie swój popis dał ponownie Tomek. Był nie do zatrzymania. Dzielnie wspierał go powracający do gry Patryk Kucharski. No to w plecy nie było w stanie podnieść rękawic. Piątka w tym dniu była dla nich za silnym rywalem. Set zakończył się wynikiem 25:18 i to gospodarze cieszyli się z trzech punktów do ligowej tabeli.

Spotkanie mogło się bardzo podobać. Co ważne ten mecz przez ani jeden moment nie był nudny. Ciagle coś ciekawego działo się na parkiecie. Warto wspomniec o znakomitej atmosferze, jaką stworzyli gracze obu drużyn. Zresztą po meczu nie brakowalo miłych słów z jedenj jak i drugiej strony. Smiało można powiedziec, że był to jeden z najlepszych jak nie najlepszych spotkań w IV lidze w tym sezonie. Sam sędzia główny zawodów był pod wrażeniem gry obu zespołów. I słusznie. Oba zespoły popełniały bardzo mało błędów własnych. W drużynie No to w plecy był jeszcze widoczny brak ogrania jednak i tak ich gra wyglądała bardzo dobrze. Młoda, ambitna drużyna, grająca ciekawą siatkówkę. Nic dziwnego, że No to w plecy do 27 października było nie pokonane w lidze. Z biegiem czasu będą grac na pewno jeszcze lepiej. A co z Piątką? Piątka zagrała swój najlepszy mecz w SALPSie. Widać, ze treningi dają efekty, bo drużyna w końcu wskoczyła na odpowiedni tor. Mecz mógł się zakończyć w trzech setach, jednak po raz kolejny sprawdziło się określenie, że trzeba grac do końca. O tym określeniu gracze Piątki pamiętali już w kolejnych partiach. Po raz kolejny drużyna udowodniła, że ma szeroki i wyrównany skład a to chyba jedna z najważniejszych rzeczy w siatkówce.


Na koniec pozostalo mi tylko dodac: SDLS. Szacunek dla ludzi siatkówki. Ten szacunek bez wątpienia należy się druzynie No to w plecy :)