Na początku pierwszej rundy beniaminek pierwszej ligi niespodziewanie pokonał aktualnego wicemistrza, drużynę Espadonu. Obecnie, znając już realia trwającego sezonu, przegrywający od dłuższego czasu zawodnicy Polmotoru upatrywali szansy na przełamanie złej passy w meczu z raz już pokonanym zespołem. Rewanż zakończył się tym razem 2 punktowym zwycięstwem Polmotoru-Realbudu.

Niestety spędziłem całe pięć emocjonujących setów na boisku, i nie bardzo jestem w stanie odtworzyć w tej chwili przebieg wydarzeń na tyle dokładnie by pokusić się o rzetelny opis spotkania. Ograniczę się zatem do kilku przemyśleń.

Mimo wyniku 2:3 i zaciętej walki nie wydaje mi się żeby mecz był szczególnie ciekawy. Może z boku inaczej to wyglądało, może moja ocena wynika z tego, że zawsze siłą rzeczy oceniam mecz przez pryzmat własnej gry - a ta dziś moim zdaniem pozostawiała trochę do życzenia. Tak czy inaczej, pięciosetowy bój toczył się ze zmiennym powodzeniem.

Pierwszy set wygrany przez gospodarzy - u nas brakowało chętnych do zaatakowania, mnóstwo plasowanych i kiwanych piłek, z których Espadon wyprowadzał skuteczne kontry. W następnych partiach obraz naszej gry uległ zmianie - znalazły się chęci do silnych ataków, jednocześnie pogubił się blok gospodarzy. Efekt był taki, że zmobilizowani do porządnego kończenia akcji zawodnicy Polmotoru wykonywali ataki na pojedynczym bloku, co w większości kończyło się bezpośrednim zdobyciem punktu. Mimo zdobywanych kilkupunktowych przewag pozwalaliśmy przeciwnikom odrabiać straty. Drugi set wygrany przez nas na przewagi lub coś koło tego, dopiero trzeci (jeśli się nie mylę) wygrany zdecydowanym prowadzeniem.

W czwartym secie gra przez większość czasu toczyła się punkt za punkt. W końcówce, gdy wynik oscylował od remisu do prowadzenia Espadonu przy ich zagrywce, w Polmotorze wróciły pomysły by oddawać piłki palcami. Espadon wykorzystał ten fakt i zakończył set zdaje się przy pierwszej piłce setowej.

W piątym ostatnim secie, od początku wywalczyliśmy przewagę. Nie oddaliśmy jej do samego końca. Nie chciałbym minąć się z prawdą, ale wygraliśmy tą partię chyba zaskakująco łatwo lub może lepiej powiedzieć szybko - twierdzę tak dlatego, że gdy sędzia odgwizdał koniec meczu, wszyscy byliśmy zdziwieni, że "to już".

Podsumowując - przy naszych problemach ze zdobywaniem punktów, powinniśmy się cieszyć z każdego zwycięstwa. Nie ukrywam jednak, że szkoda straconego punktu, bo przy odrobinie konsekwencji mogliśmy wygrać 3:1. Mając na uwadze potknięcie Pehamotu na Politechnice i tak cieszy to, że wreszcie odrabiamy straty zamiast je pogłębiać. Czy uda się do końca sezonu odrobić tych punktów tyle by oddalić się od strefy "barażowej" ? Pokażą to pozostałe spotkania, których do końca sezonu coraz mniej...