Mecz, w którym drużyna Uniwersytetu Szczecińskiego miała chyba wiele do udowodnienia nie tylko wszystkim zainteresowanym, ale przede wszystkim sobie. Myślę, że możemy być zadowoleni z własnej gry, chociaż nie pokazaliśmy wszystkiego na co nas stać, ale na Polmotor wystarczyło.

Spotkanie na dobrym poziomie. Mimo różnicy w tabeli jaka dzieli obie ekipy mecz był bardzo wyrównany. Akademicy wracają do gry po dwóch porażkach z drużynami z dołu tabeli. W obu zespołach widać było na początku spotkania zupełnie inne nastawienie. Oczywiście wszyscy chcieli wygrać, jednak drużyna US wydawała się być bardziej skoncentrowana i spokojnie podejść do meczu. Z kolei Polmotor zapewne wyczuł szansę zwycięstwa po ostatnich naszych niepowodzeniach i już na rozgrzewce pokazał, że mają ten "power" atakując potężnie przez siatkę. Niestety nie wszyscy potrafili zachować się fair i z całym impetem trafiali w naszych zawodników czekających do zbicia (lub już atakujących!!).

Mimo zwycięstwa 3:0, nie było to stronnicze spotkanie na co mógłby wskazywać wynik. Walka niemal punkt za punkt i gdy jedna z drużyn odskakiwała na kilka oczek, zaraz pojawiał się przestój i wynik znowu remisowy. Dopiero końcówki setów z chłodniejszą głową rozegrali Akademicy i to oni cieszyli się ze zwycięskiej partii, a później meczu. Drużyna Polmotoru była bardzo pobudzona, dużo krzyczeli i dość wyraźnie cieszyli się po każdym zdobytym punkcie. Zaprezentowali silną i odważną zagrywkę z wyskoku, co jeszcze bardziej ich pobudzało. Jednak przyjęcie tego dnia po stronie US wyglądało bardzo dobrze, czego nie można powiedzieć o gościach - przyjęcie zagrywki było zdecydowanie ich najsłabszym punktem.

Chciałbym pochwalić wszystkich chłopaków z mojej drużyny, w ataku wyróżniali się Maciek (!!) i Barszczu, w przyjęciu Sitek i libero Arek, natomiast rozgrywającego Bartka za odwagę gry środkiem i przemyślane rozrzucanie piłek. W drużynie Polmotoru też widać było liderów (niestety, mimo tego że razem spotykamy się tu na portalu to nie znam Was osobiście i nie kojarzę po ksywkach). Szczególne zagrożenie ze strony zawodnika nr 12, a zagrywką dość fajnie zagrał Artur (jego akurat znam :P ).
Jeżeli chodzi o sędziowanie to oczywiście jako drużyna zwycięska nie powinienem mieć większych pretensji, jednak sędzia popełnił kilka poważnych błędów, na szczęście mniej więcej po równo dla każdej ze stron.
Dzięki za dobre widowisko i duże emocje. Pozdro