Siedząc w niedzielne popołudnie postanowiłem podsumować pierwszą rundę naszym (moim)okiem.
Początek sezonu to oczywista euforia z uwagi na awans. Wiadome było, że lekko nie będzie. Nasz kapitan z uwagi na skończone studia wyprowadził się z miasta co bez wątpienia dobrą nowiną nie było. Od początku sezonu zabraliśmy się więc do przynajmniej małego poszukiwania wzmocnień. Z I-roku przyszło dwóch nieźle grających studentów. Choć na dziś grają raczej z ławki ale potencjał w nich jest spory i cieszy ich obecność w perspektywie czasu. Należy oczywiście podkreślić obecność naszego pierwszego człowieka z "zewnątrz" Adama,oraz Bartka jako libero choc na tej pozycji to on raczej nie specjalnie gra :) którzy zadomowili się u nas mamy nadzieje ze dłużej. Kontuzje oczywiście były-szczególnie u Mariuszka ale szybko wyzdrowiał i stara się przynajmniej lekko grac systematycznie...

Początek sezonu to szybkie i zimne prysznice. Niby gra wyglądała nieźle(może nie zawsze), ale cały czas było ciężko. Pierwszy mecz w którym coś drgnęło to mecz u nas z Greenem. Niestety porażka zabolała choć pierwsze pkt zostały zdobyte. Później mecz z Espadonem który nie tylko był lekcją ale przede i nade wszystko tragicznymi batami! Oj gdyby nie czasy nie wiem czy w 30 minut by się nie odegrało tego spotkania! Pod koniec rozgrywek, kiedy nasze morale delikatnie mówiąc było pod ziemią nastąpił mecz z Wiko. Wygrywając go 2:0 przegrywamy. I znowu-gra niezła, niby wszyscy są...no ale porażka! Oj ile ja się na wkurzałem na Czarka wiemy tylko my:).Trudno tutaj nie wspomnieć jeszcze o meczu z Pocztą, który ostatecznie przegrywamy 3:1 ale co się działo na tym meczu wiedzą tylko rywale:) Końcówka sezonu ułożyła się jednak w taki sposób, że 2 mecze grały doły więc właśnie one mogły decydować o tym jak wejdziemy w następną rundę. Mecz z Pucicami ku naszej radości okazał sie bardzo spokojny nie licząc pierwszego seta i pierwsza wygrana padła naszym łupem zdobywając bardzo cenne 3 pkt. Następnie mecz z DAS-em. Serce mi drżało bo przybyliśmy gołą szóstką a niestety nie było w niej ani Seweryna ani Mariusza wiec co najmniej w okrojonym składzie. Czym jednak jest siatkówka jak nie grą zespołową a nie potencjałem indywidualnym. Po naprawdę bardzo nierównym meczu wygrywamy 3:2 zdobywając pierwszy raz w tym sezonie pozycje gwarantującą pozostanie w lidze!. Oczywiście jesteśmy na półmetku i wiele rzeczy na pewno się jeszcze wydarzy ale pozwala to nam spokojnie patrzyć na naszą grę.
Podsumowując-pierwsza liga to na pewno dla nas ogromne doświadczenie. Mimo ewentualnego spadku granie tutaj to naprawdę inna liga! Jesteśmy drużyna, która przeszła na wtedy wszystkie szczeble bo zaczynaliśmy od 3, więc kiedy porównuje poszczególne ligi mogę powiedzieć jedno. To właśnie druga liga jest najbardziej wyrównana i nieoczekiwane rozwiązania trafiają się właśnie tam! Jednak gra w pierwszej to ogromna przyjemność przy założeniu, że choć czasem uda się coś wygrać, bo po 9 porażkach z rzędu naprawdę miałem dość takiej sytuacji.
Następna runda stawia przed nami nowe wyzwania i mam nadzieje, że im podołamy. Przede wszystkim jednak oby bez kontuzji no i oby inni nasi gracze poukładali sobie zarówno dyżury jak i myśli w głowie i przychodzili na wszystkie mecze. Pozdrawiam rywali i życzę wam zwycięstw poza jednym wyjątkiem kiedy będziecie grali z nami:)
Grzenio