W setach ( 22, -25, 22, 12 ). Mecz może nie na rewelacyjnym poziomie, ale swoją dramaturgię miał.
W pierwszej odsłonie walka trwała od początku i prowadzenie zmienialo się co chwila do stanu 11:12, 11:13. W tym momencie stanęli goście. Kolejne 6 oczek dopisali sobie gospodarze i zrobiło się 17:13, 21:17. Teraz chwilowy przestój Kamara i jest 21:22. Chłopaki chyba przestraszyli się, że mogą wygrać z pretendentem do awansu i nie zdobyli juz ani oczka i set kończy się zwycięstwem Kamaru 25:22. Set mógł w zasadzie byc wygrany przez Karakiewicza. Jednak młodym chłopakom brakuje jeszcze cwaniactwa boiskowego. Dwóch ich zawodników bardzo dobrze odbiera piłki, trzech dobrze atakuje, ale ich bolączką w tym secie to psucie zagrywki. W tym elemencie było 1:6, asy 2:1, bloki 1:1. Widziałem Kamara w lepszej dyspozycji, ale przecież gra się tak jak przeciwnik pozwala - nieprawdaż?

Drugi set zaczął się od prowadzenia gości 0:2, 1:3, 3:3, 3:4, 6:4, 6:5, 8:5, 9:7, 12:7, 12:10, 15:14, 16:14, 16:18, 17:19, 19:19, 19:21, 22:21, 22:23 i walka punkt za punkt do stanu 25:25. Tym razem mlodzież z Karakiewicza wytrzymała ciśnienie i wygrała kolejne dwie pilki i doprowadzila do stanu po 1 w setach. Pomimo 5 zepsutych zagrywek (Kamar 3), dominowali w asach 0:3, bloki 0:2. Chyba pomogły moje podpowiedzi, żeby schować zawodnika w czarnej koszulce i białych spodenkach, który był dobry w ataku i wygrali tego seta. Myślałem, że w siebie uwierzą w następnych partiach, ale w trzecim secie do gry powrócił po długiej przerwie Kuba Wacławski. Wiem, że dośyć długo zmagał się z bólem kręgosłupa, ale wrócił na parkiety. Brawo Kuba. Jednak siatkówka bierze górę i czy się chce, czy nie trzeba wskoczyć na boisko. Skąd ja to znam? To silniejsze od zdrowego rozsądku.
Trzecia partia to też walka na całym parkiecie od początku do samego końca. Kamar zaczął od prowadzenia 1:0, 2:1, 2:3, 6:6, 9:6, 9:7, 11:7, 11:10, 13:10, 13:12, 15:14, 17:14, 18:16, 18:18, 22:21. Znowu brak doświadczenia i chyba mała wiara w zwycięstwo nie pozwoliła gościom na zwycięstwo w tej partii.
Ostatnia czwarta partia była bardzo dziwna. Do stanu 11:10 to była znowu walka w całym słowa tego znaczeniu. Co się stalo z gośćmi w tym momencie to chyba sami oni nie wiedzą. Kolejne 11!!! punktów zdobywa Kamar i jest "musztarda po obiedzie". Set wygrany do 12. Trochę mi szkoda NJ Karakiewicza, bo walczyli naprawdę długo. Brakuje im trochę doświadczenia i dyscypliny. Wiem jak było w mojej drużynie SKP SIDOR, To był element newrakgiczny w tym zespole. Psuliśmy przeciętnie w każdym secie po 5-6 zagrywek, ale Kuba i chyba ja troszeczkę wymogliśmy na zespole inną zagrywkę i smiem powiedzieć, ze to byl decydujący element , który pozwolił nam wygrać z Cafe Duo. Teraz mamy kierunkową zagrywkę i psujemy średnio JEDNĄ w secie. Szkoda, że w cześniej nie oglądałem III i I ligii, bo czas na zmianę "braw klubowych" już minął. W swoim zespole wchodzę tylko na dwie - trzy pilki w meczu ( Boże boroń nie mam nikomu za złe, że tak mało gram). Ale dokóki Bozia pozwala to bym zaliczał więcej chwil na parkiecie. Teraz zostaje mi tylko pisanie. Z pewnością miałbym miejsce w kilku zespołach III i IV ligowych. Duszą i ciałem będę z Sidorem, ale myślę, że pozwolili by mi ma grę w innym zespole??? Mają tak dobrego kierownika (Marka i Kubę-znakomity strateg i wiedzę ma , że hoho). Dobra to nie miejsce na moje refleksje odnośnie mojej osoby. Powracając do meczu. Mało może o Kamarze, ale ich wszyscy przecież znają. W zespole Karakiewicza bardzo dobrze na pozycji rozgrywającego radzi sobie Bartek Sawicki. Tam brakuje 2-3 zawodników i ten zespół mógłby wygrywać z całą czołówką, a może nawet byłby w tej czołówce???. Aby dopełnić relację, powiem, że mecz trwał 80 minut i sędzia Hubert Kaczmarek, który sędziował dzisiaj 3 mecze od 17-22,30 (za kasiorkę-haha) był dobrym sędzią. Pozdrawiam